“Borderowe psychojazdy”, jak bezceremonialnie nazywa je mój przyjaciel, przez wiele lat były nieuniknioną częścią moich relacji z ludźmi. Jeśli poczułam się zraniona, moje emocje były jak tornado i wyolbrzmiały problem na maksa. Konsekwencją zwykle była ściana tekstu o tym, jak bardzo ktoś mnie skrzywdził i co o tym myślę. Albo kilka ścian.
Otrzymałam trochę takich ścian tekstu, doświadczyłam też takich zachowań na żywo. Wiem, że są bardzo niekomfortowe dla odbiorcy. Ale wiedzieć to a umieć się powstrzymać…
Swego czasu wydawało mi się, że nigdy nie będę umiała inaczej. Jednak z czasem w moich relacjach udało się wdrożyć kilka fajnych strategii.
Strategie na “borderjazdy”
Przeczekiwanie emocji
Nauczyłam się widzieć, że bardzo silnie reaguję i może to przesadne. Coraz częściej udawało mi się radzić sobie z uczuciami bez natychmiastowego zalewania nimi odbiorcy.
Pamiętnik
Dobra metoda, żeby się wypisać, wypłakać i ochłonąć. Tylko koniecznie na papierze: trudniej zrobić kopiuj-wklej.\
Zwierzenia
Starałam się znaleźć osobę trzecią, z którą mogłam o tym pogadać i która umiała jednocześnie mnie wysłuchać, okazać zrozumienie i powiedzieć, że przesadzam.
Konsultowanie działań
Zaufana osoba mogła mi pomóc ocenić słuszność poczucia krzywdy i zdrową reakcję.
Leki uspokajające
Jeśli inne metody nie skutkowały, a emocje zalewały mnie do poziomu fizycznego bólu, brałam doraźnie mikrodawkę xanaxu.
Dystans moich bliskich
Przyjaciel wdrożył strategię “znowu masz psychojazdę, wrócimy do tego jak się uspokoisz, weź leki”. Ścian tekstu nie czytał, połączenia rozłączał. Chłopak, którego częściej widuję na żywo, wdrożył z kolei strategię “twoje emocje są zmienne jak pogoda, teraz gradobicie, zaraz wyjdzie słoneczko” i przeczekiwał.
Poczucie pewności i bezpieczeństwa w relacjach
Im dłużej te strategie działały, tym mniej bałam się, że bliska osoba zostawi mnie z powodu zalania jej emocjami. To osłabiało kolejne napady emocji.
Psychoterapia
Przepracowanie zranień z dzieciństwa zdecydowanie pomogło. To jednak dłuższa historia.
Jaki to dało efekt?
Podobne sytuacje zdarzają mi się bardzo rzadko, trwają nawet kilkadziesiąt razy krócej niż kiedyś i w ogóle nie są destrukcyjne. Mam stabilne, bezpieczne relacje ze wszystkimi bliskimi.
Obecnie nie spełniam kryteriów diagnostycznych borderline. I zawsze miałam tylko podejrzenie, nie diagnozę. Za to problem był… no cóż, dotkliwy to mało powiedziane. Kiedyś.
[/et_pb_text][/et_pb_column][/et_pb_row][/et_pb_section]Depresja jest beznadziejna, ale to (hipo)mania zniszczy Ci życie i mózg
Zdrowy związek to gra o zwycięstwo. Razem gramy do jednej bramki
Konspekt tekstu
